...
Bir şey gördüğünde o gördüğün şeyin sana birini hatırlatması ve onun mutlaka onda olması gerektiği hissi ne güzel bir histir. O anlarda zaten sabırsız olan ruhum o kadar cok heyecanlanıyor ki koşarak vermek istiyorum aldığım kişiye hediyesini.
Öyle doğum gününde, yılbaşında falan değil gördüğün şeyin tam onluk olduğunu hissettiğimde almayı seviyorum ben. Hatta öylesine hediye almayı hiç sevmediğim için özel günlerde hediye bulmak bazen işkenceye dönüşüyor benim için. Sıradan bir şey almak istemediğimden çok zorlanıyorum.
Mesela Amerika'dan dönerken sevdiğim herkese ufak bir şey getirmek istedim. Ama öyle anahtarlık, manget değil kişiye özel bir şey. Bu yüzden son bir haftam hediye aramakla geçti diyebilirim. Yine de tam istediğim gibi şeyler aldığımı söyleyemem. Zorlama şeyleri sevmediğim kesin.
...
Gerçi Berkun Oya'nın sözü bambaşka bir şeyi anlatıyordu ama içimden bunları yazmak geldi. :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder