Çocukken evi ilk görmeye geldiğimizde "Bu oda benim olsun" diye evde koşturmamızın ardından evin en küçüğü olarak en küçük odası verilmişti bana.
Odam, 19 sene binbir türlü hikayeyi dinledi, arkadaşlarımın sırlarını sakladı benimle, sevinçli anlara tanıklık etti. Gizli gizli telefon konuşmalarını duydu ve içeriye duyurmadan sessizce akan gözyaşlarını gördü.
9-10 kız küçücük odada toplanıp ders çalıştı, dedikodu yaptı zaman zaman.
İlkokul, ortaokul, lise ve üniversite bitti. Yaz tatillerinde yazlığa, daha sonraki yıllarda tatillere gidildi. Bir sürü bayram geçti, 19 kez yeni yıl ve doğum günü kutlandı, yüzlerce misafir ağırlandı.
Uzak ya da yakın başka bir yerde olacağız artık.
Yaşanan her anı taşınan kolilerle gelmeli bence ya da sıkı sıkıya bağlanmamalı insan yaşadığı yere.
Yeniden başlamalı şimdi kalınan yerden her şeye.
